Je kindertijd kun je niet veranderen. Dit wel:

Je kindertijd kun je niet veranderen

Je kindertijd kun je niet veranderen. Wat er speelde in je vroegere gezin kun je niet wegmaken.

Wat je hebt meegemaakt.
Wat je hebt gemist.

Je kindertijd kun je niet veranderen. Wat je wel kunt doen, is je er anders toe verhouden. (En het gevolg daarvan KAN zijn dat je weer stappen kunt zetten of innerlijke rust gaat voelen.)

Dat begint met ‘nemen’ dat het er is.
Bij jou, bij je ouders, bij je voorouders.
Bewust te kijken en innerlijk te zeggen: ‘ja, het bestaat’.

Daarmee bedoel ik NIET:
– Dat je het okee moet vinden
– Dat je moet vergeven
– Dat het grote gemis ineens niet meer relevant is
– Dat je ineens bovenmenselijk oordeelloos moet zijn
– Dat het geen pijn meer mag doen.

Integendeel. Je mag nog steeds ten diepste voelen: Dit had je me niet mogen aandoen. Dit had ik niet moeten hoeven dragen. Dit had ik niet moeten hoeven missen.

Erkennen dat het bestaat

‘Nemen wat er is’ betekent – ondanks dat alles – zien dat het er is en erkennen dat het bestaat. Er innerlijk ‘ja’ tegen zeggen.

‘Ja, dit is er.’

Ik zag in mijn sessies bijvoorbeeld iemand die altijd angst voelde. Ze was opgegroeid bij een angstige moeder die op haar beurt ook een bange ouder had. Dan hoef je niet eens te weten wat die grootouder is overkomen of hoe ver de angst teruggaat in de voorouderlijn om wel bijna dagelijks te ervaren dat de angst als een rode draad door de familie loopt.

Het heeft dan geen zin om je vingers in je oren te stoppen in de hoop de angst niet meer te horen. Keihard te blijven roepen dat je het wel doet op wilskracht en manifestatie, terwijl die rode draad van angst uit jouw systeem je om de enkels slaat en op de plek houdt.

In een opstelling kun je zien dat het er is en ervoor buigen. Voor het lot van hen die leefden met die angst. En tegelijkertijd voelen: ‘Ik kan dat niet oplossen voor mijn grootouder. Ik kan het niet wegnemen bij mijn moeder. Ik kan het niet dragen.

Sterker nog: het is helemaal niet aan mij om dat te dragen voor de ander.

Ik kijk het recht in de ogen en laat het bij hen. Bij hem. Bij haar. ik hoef me er niet meer mee te verbinden.’

Meenemen wat van jou is

En omdat je dat in een (tafel-)opstelling doet door het te ervaren in plaats van te bedenken, komt er beweging op een diepere laag. Gaan de knopen van rode draden weer los.

Blijft dáár wat dáár hoort.
En neem je alleen mee wat van jou is.

En dan… kun je die stappen wel zetten.

____________

Kom even met me in contact als je interesse hebt in coaching, voor thuis of op je werk.

We brengen bewustzijn in je gevoel, je gedachten, je triggers en je overtuigingen. We kijken hoe je omgeving en je achtergrond doorwerken in jouw leven. En we oefenen met iets nieuws.

Zodat je uiteindelijk niet meer boven je kracht of buiten je macht hoeft te ploeteren, maar zodat je thuis kunt komen. Steeds dichterbij jezelf.

Meer lezen over coaching bij Goud Coaching

Alle artikelen over Systemisch werk en opstellingen
Alle artikelen over Coaching