Je kunt je alleen verbinden met anderen – of dat nou je geliefde is, je kind, een vriend of vriendin of de wereld in het algemeen – als je aanwezig bent in jezelf. Anders treft de ander jou immers niet aan: dan is er niemand om mee te verbinden.
Komen opdagen voor jezelf is iets anders dan doorbikkelen, dan de routine erdoorheen rammen, dan koste wat kost een doel willen halen.
Er is alleen deze ademhaling. Als je met aandacht ademhaalt, vertel je je zenuwstelsel dat je veilig bent. Het mooie is dat je jezelf daarmee ook een beetje kunt foppen. Om jezelf te ondersteunen.
Tijdens een opleidingsdag Systemisch Coachen bij het Bert Hellinger Instituut werd er iets in mij aangeraakt dat een vloedgolf van verdriet opriep. Twee dagen later was er de ruimte om het te laten stromen.
Er was het voortdurende zoeken naar verbinding. En tegelijkertijd dat grote verlangen naar vrijheid.
We deden een ademoefening. Met het hele lichaam. In kleermakerszit, op de vloer in de praktijkruimte.
Slapen op het werk, dat kan natuurlijk niet iedereen. Er zijn misschien geen afgebakende pauzes, er is zelden een ruimte waar je je terug kunt trekken zonder gestoord te worden. Maar stel dat dat er wel zou zijn?
Massages zijn gewoon fijn. Maar er zit meer achter. Soms heb je de aanraking van een andere volwassene nodig als anker. Daar zit een diepere werking in die je kunt aanwenden als je eigen medicijn.
Er zijn maar drie ademhalingen – en nog geen minuut – voor nodig om te landen in je lijf. En het mooie is: dit kun je overal en altijd doen. Ik heb een superkorte video opgenomen waarin ik je dat laat zien.