Grote soep
Als je helemaal geen grenzen hebt, dan val je steeds samen met het grote geheel van alles om ons heen. Van mensen en gevoelens en energieën en gebeurtenissen. Dan zwem je daar maar een beetje in rond, als in een soort grote soep, omdat er geen onderscheid is tussen het ‘ik’ en het ‘ander’.
Dat lijkt misschien een manier om je met alles te verbinden en het geheel te dienen (want alles is toch één?) maar dat is het niet. Het is een verdwijnen erin. Een verzuipen in die soep. Want je bent in dit leven als mens op aarde gekomen en ín dat menszijn heb je je tot het geheel te verhouden. Dus: waar ben jij?
Dat wordt gedefinieerd door je grenzen.
Je eigen veld
Als je jezelf begrenst, dus als je bepaalt ‘tot hier kom ik en daar begint de ander’, dan kun je in dat veld van ‘ik’ helemaal aanwezig worden. Dan kun je het vullen met jezelf en met je eigen essentie, tot aan de grens van waar de ander – of het andere – begint.
Oftewel: verbinding begint met begrenzing.
En dán pas kun je je verhouden tot het geheel, want dan is er pas iets wat je kunt geven (in dat veld van ‘ik’ is er immers iets aanwezig, iets wat je een ander aan kunt reiken), en dan is er ook pas iets (iemand) aanwezig waar de ander verbinding mee kan maken.
Verbinding begint met begrenzing
Dus: als je jezelf begrenst, afbakent, ben je aanwezig. En als je aanwezig bent, kun je je én verbinden met de ander én heb je iets te geven aan de ander of het aan het geheel.
Het tegenovergestelde is waar voor onbegrensd zijn. Als jij er niet bent in jouw eigen veld en je eigen lichaam, en dus niet volledig aanwezig bent, kan de ander jou niet vinden. En als je niet begrensd bent en je stroomt maar zo’n beetje de hele tijd energetisch alle kanten op omdat je vindt dat je beschikbaar moet zijn en voortdurend de ander moet voeden, dan vloeit alles weg, wordt diffuus, en dan heb je uiteindelijk niets van jezelf om weg te geven.
‘Ik ben hier’
Voel eens wat gebeurt als je tegenover een ander staat. Voel je nog waar jij bent?
En als de ander een stapje dichterbij komt, wordt het dan al moelijker om op je eigen plek aanwezig te zijn?
En als je in elkaars ogen kijkt, steek je dan als het ware energetisch over? Vloei je naar de overkant?
Haal je aandacht dan even terug in je eigen lijf. Neem je energie weer even bij je. Voel je voeten, word je bewust van waar je staat. Haal adem en voel hoe de lucht in en uit jouw lijf stroomt. Zeg innerlijk: ‘ik ben hier’.
En kijk dan eens of je opnieuw naar de ander kunt kijken terwijl je tegelijkertijd volledig op je eigen plek aanwezig blijft.
‘Ik ben hier. De ander staat daar. Ja, ik ben geïnteressseerd / betrokken / verbonden / empatisch, maar ik blijf hier en ik blijf aanwezig.’
Moeilijk? Kom oefenen!
Neem contact op om te kijken of een coachingtraject iets voor jou is.
Of lees meer over coaching bij Praktijk Goud Coaching.
0 Reacties